پس از آن‌که در ۶ ماهه نخست سال ثبات نسبی در قیمت‌ها دیده می‌شد، وقایع اخیر بازار ارز بار دیگر معادلات را به‌هم ریخته و منحنی قیمت‌ها را در مسیر صعودی قرار داده است. نخستین نکته‌ای که باید به آن توجه کرد، کاهش اختلاف قیمت بین کارخانه و بازار است.
این شکاف اکنون به‌کمترین سطح در سال‌های اخیر رسیده و همین مساله، معادلات خریداران و حتی فروشندگان را تغییر داده است. در شرایطی که از خودرو به‌عنوان کالای سرمایه‌ای یاد می‌شود، کاهش فاصله قیمت‌ها موجب سردرگمی و کاهش انگیزه در سمت تقاضا شده و نشانه‌هایی از رکود را در بازار آزاد تقویت کرده است.
از سوی دیگر، خودروسازان داخلی با تکیه بر افزایش نرخ ارز، تمایل دارند قیمت محصولات کارخانه‌ای را بالا ببرند. کاهش عرضه مستقیم به بازار و فاصله‌گذاری طولانی میان طرح‌های فروش نیز به این روند دامن می‌زند و درنهایت فشار آن به بازار آزاد وارد می‌شود. اما شاید وارداتی‌های چینی بیش از همه در این شرایط آسیب دیده‌اند.
با وجود افزایش عمومی قیمت‌ها، اغلب این خودروها در هفته‌های اخیر با رکود تقاضا و بی‌رمقی مواجه شده‌اند. به‌بیان دیگر، در بازاری که خودروهای داخلی با تکیه بر کمبود عرضه و تغییرات ارزی هنوز مشتری دارند، برندهای چینی وارداتی دوباره به‌حاشیه رانده شده‌اند.
کاهش قدرت خرید و تردید مصرف‌کنندگان درباره آینده اقتصادی، باعث شده این خودروها که زمانی گزینه‌ای جایگزین برای طبقه متوسط بودند، اکنون بازار چندانی نداشته باشند.
درمجموع، بازار خودرو در نیمه دوم سال با ترکیبی از التهاب قیمتی و رکود معاملاتی روبه‌رو است. اگر سیاست‌گزار نتواند با شفافیت و مدیریت عرضه این شرایط را کنترل کند، احتمال شکل‌گیری حبابی جدید در قیمت‌ها وجود دارد؛ حبابی که بیش از همه دود آن به‌چشم مصرف‌کننده واقعی می‌رود.
